%0 Journal Article
%T بررسی سبک طنزپردازی در روزنامه های گیلان در عصر مشروطه و پهلوی (مطالعۀ موردی: خیرالکلام، جنگل، نسیم شمال، طلوع، و هفگز)
%J Journal of the stylistic of Persian poem and prose (JSPPP) 
%I بهار ادب
%Z 3060-5660
%A Atosa Pedram
%A Vajihe  Torkamani Barandoozi
%A Firooz Fazeli
%A Naimeh Kialashaki
%D 2021
%\ 2020/11/10
%N 68
%V 14
%P 79-94
%K style
%K  satire
%K  Gilan newspapers
%K  Mashrooteh
%K  Pahlavi
%X زمینه و هدف: در دوره های مشروطه و پهلوی که تحولات و دگرگونیهای گسترده ای
در عرصه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایران بوجود آمد، گیلان یکی از مناطقی بود که
بطور مستقیم در این تحولات دخالت داشت. روشنفکران گیلانی عمدتاً ازطریق
نشریات و روزنامه ها با مردم ارتباط برقرار میکردند و به نقد قدرت و نابسامانیهای
سیاسی و اجتماعی میپرداختند. مشهورترین روزنامه های عصر مشروطه و پهلوی که در
گیلان منشر میشد و به دلیل طنزپردازیهای ویژه از اقبال عمومی بینظیری برخوردار
بود، عبارت بودند از: خیرالکلام، جنگل، نسیم شمال، طلوع، و هفگز. در
این مقاله مهمترین سازوکارهای ایجاد طنز در روزنامه های مذکور تحلیل و بررسی شده
است. 

روش مطالعه:
مقالۀ حاضر درصدد است ازطریق تحلیل پنج روزنامۀ عصر مشروطه و پهلوی و بررسی مشخصه های
سبک طنز آنها به روش توصیفی ـ تحلیلی، مهمترین شگردهای ایجاد طنز را در این
روزنامه ها واکاوی نماید.

یافته ها: تمامی پنج
روزنامۀ مذکور از ابزارهای گوناگون و تقریباً مشابهی در زمینۀ ایجاد طنز بهره برده اند.
طنز در این روزنامه ها غالباً در جهت انتقاد از اوضاع سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و
فرهنگی است و به ‌منظور اصلاح این شرایط بکار رفته است. در ضمن پیکان گزندۀ طنز در
این متون نه تنها شرایط، بلکه اشخاص و نهادهایی را که مسبب ایجاد این شرایط هستند،
نشانه رفته است.

نتیجه گیری:
اصلیترین سازوکارهای سبک طنزپردازی در روزنامه های این دوره عبارت است از: 1)
استفاده از ضرب المثل؛ 2) کاربرد زبان محاوره ای؛ 3) بکارگیری القاب و عناوین
تهکّم آمیز؛ 4) استفاده از شگردهای آیرونیک؛ 5) نادان‌نمایی؛ 6) فابل؛ 7) تناقض؛
8) بازیهای زبانی؛ و 9) مهمل‌نویسی.
%U https://bahareadab.com/article_id/1200